Lokomotywy elektryczne serii EU06 i EU07 > Rys historyczny

W związku z rozwijającą się elektryfikacją sieci kolejowej w Polsce oraz braku możliwości szybkiego zaprojektowania i wyprodukowania potrzebnej liczby taboru przez krajowe zakłady kolejowe, zdecydowano się na zakup pojazdów za granicą. Pierwszy zakup elektrowozów poczyniono w NRD, kupując serię lokomotyw EP04. Następnie w Czechosłowacji zakupiono bardzo udane i niezawodne ekspresowe elektrowozy EP05. W związku z dalszymi brakami taboru elektrycznego podjęto decyzję o zakupie kolejnych maszyn, a mianowicie lokomotyw EU06 zaprojektowanych i wyprodukowanych dla PKP przez angielskie konsorcjum Contractors Comitee, w którego skład wchodziła firma English Electric. Elektrowozy EU06 zostały dostarczone do Polski w latach 1962-63 w ilości 20 sztuk do lokomotywowni w Kraków - Prokocim. Z racji kraju pochodzenia zostały nazwane potocznie "anglikami".
Pierwowzorem dla lokomotyw EU06 była lokomotywa BR Class 83, której zdjęcie można zobaczyć tutaj .


EU06-12


Wraz z lokomotywami serii EU06 zakupiono licencję na dokumentacje konstrukcyjną tych lokomotyw, która została zaadaptowana przez Centralne Biuro Konstrukcyjne Przemysłu Taboru Kolejowego w Poznaniu do produkcji krajowego odpowiednika "anglików", a mianowicie elektrowozu serii EU07 (oznaczenie fabryczne 4E). Maszyny tej serii produkowane były od 1965 roku we wrocławskiej fabryce PAFAWAG - Państwowa Fabryka Wagonów (obecnie: ALSTOM-BOMBARDIER).

   
EU07-006 (4E)


Z wyglądu i budowy były "siódemki" prawie identyczne z lokomotywami EU06. W porównaniu z "anglikami" zastosowano częściowo inne wyposażenie głównie elektryczne. Było to spowodowane tym, że umowa licencyjna nie obejmowała wszystkich komponentów wyposażenia. Z tego powodu na tych lokomotywach zastosowano niektóre komponenty (głównie elektryczne) polskiej produkcji stosowane w innych typach taboru trakcyjnego. Cześć komponentów wzorowana była na rozwiązaniach angielskich utrzymując analogiczne parametry techniczne. Rożnicę występowały w ich konstrukcji z racji np możliwości technologicznych i materiałowych wytwarzania.

Wdrożenie do produkcji przez PAFAWAG w 1974 roku elektrowozów towarowych polskiej konstrukcji serii ET22 wymusiło zakończenie produkcji lokomotyw serii EU07 (4E) we Wrocławiu. Wyprodukowano ich łącznie 240 sztuk.
Produkcję EU07 wznowiono w 1985 roku w Zakładach Hipolita Cegielskiego w Poznaniu. W konstrukcji "siódemek" wprowadzono modyfikacje konstrukcji. Udoskonalono rozwiązania, które okazały się wadliwe w dotychczas eksploatowanych lokomotywach. Wzorowano się również na budowanych wtedy w Poznaniu lokomotywach ET41, będących dwuczłonową wersją "siódemki" z PAFAWAGu.
W związku z produkcją lokomotyw EU07 w Poznaniu oraz wprowadzonymi zmianami w ich budowie, lokomotywy te zyskały nowe oznaczenie fabryczne jako 303E.

   
EU07-325 (303E)


Zakłady Cegielskiego produkowały lokomotywy EU07 do 1992 roku. Łącznie poznański producent wyprodukował 243 pojazdy typu 303E, które otrzymały seryjne oznaczenie kolejowe od nr 301.