Przykładowe bezpodsypkowe technologie budowy nawierzchni torowej > Nawierzchnia z wykorzystaniem stalowych koryt dla toków szynowych (most)
Ze względu na niedostateczny stan techniczny mostu Grunwaldzkiego w Krakowie, władze Miasta zdecydowały się na przeprowadzenie i remontu obiektu w celu wydłużenia jego eksploatacji o około 10 lat przed ostatecznym wyburzeniem i budową nowej przeprawy. W ramach remontu mostu podstawowym zadaniem prac inżynieryjnych było jego wzmocnienie w tym przede wszystkim wzmocnienie płyty mostu.
Środkiem przeprawy przebiega dwutorowa trasa tramwajowa, a po bokach pasy ruchu samochodowego i rowerowego oraz dla pieszych.
Most Grunwaldzki w Krakowie - rok budowy 1972
W omawianej inwestycji zdecydowano sie na zastosowanie mocowania toków szynowych w specjalnych stalowych korytach o przekroju "U" zalanych w konstrukcji żelbetowej, stanowiącej nadbudowę dotychczasowej, wyeksploatowanej konstrukcji tej budowli inżynierkiej. 
Rozbiórka dotychczasowej nawierzchni
Po oczyszczeniu górnej konstrukcji mostu do powierzchni górnej płyty mostu, w płycie tej zakotwiono pręty zbrojeniowe - kotwy, w kształcie odwróconej litery L, które stanowią bazę dla dalszej, nowej konstrukcji.
Pręty kotwowe zakotwione w płycie mostu
Następnie na tak przygotowanych kotwach ułożone zostały specjalne koryta stalowe, stanowiące podporę dla toków szynowych. Każde koryto posiada śruby regulacyjne do wypoziomowania.

Koryta stalowe dla szyn - na fot. 3 wskazane śruby do poziomowania
Powyższe profile układa się na przygotowanych wcześniej kotwach i reguluje poprzez wspomniane śruby. Końce sąsiednich koryt spawa się, zapewniając jeden długi ciąg.
Następnie układa się kolejne warstwy zbrojenia podbudowy torów.

Koryta w trakcie układania i poziomowania
Pręty kotwowe są osadzane w płycie mostu za pomocą masy z żywicy epoksydowej.
Pojemniki z żywicą epoksydową

Układanie zbrojenia poziomego i spawanie koryt

Spoiny spawalnicze łączące koryta (1) i szlifowanie spoin (2)


Układanie kolejnych zbrojeń
Zespawane koryta pod toki szynowe i zbrojenia
Na pozostałym obszarze płyty mostu, czyli pomiędzy powyższym zbrojeniem nawierzchni torowej i jezdni, a krawężnikiem układa się siatki prefabrykowane stalowe zgrzewane wykonane prętów zbrojeniowych.
Gotowe stalowe siatki zgrzewane z prętów zbrojeniowych

Układane siatki zgrzewane jako zbrojenia betonu

Osadzone kotwy do podwieszenia siatek zbrojeniowych (1) i siatki podwieszone do kotew (2)

Wiodk na zbrojenie i szalunek końcowy nadbudowy płyty mostu 
Oczyszczanie płyty mostu sprężonym powietrzem po ułożeniu zbrojenia
Kolejnym etapem jest zalanie zbrojenia betonem.
Samochody z pompami i wysięgnikami umożliwiającymi transfer na odległość mieszanki dostarczanej z betoniarek
Wylewanie betonu
Zraszacze utrzymujące odpowiednie parametry wilgotności dla tężejącego betonu (1) i wylany tężejący beton (2)
W celu zapewnienia prawidłowej wytrzymałości betonu oraz uniknięcia wystąpienia pęknięć, na czas wiązania musi być on sezonowany poprzez zapobieganie nadmiernej utraty wilgoci z jego powierzchni. W omawianej inwestycji wylana płyta betonowa została pokryta materiałem izolacyjnym z geowłókniny z zastosowaniem automatycznego zraszania.

Wylany beton pokryty materiałem izolacyjnym i polewany wodą

Gotowa nawierzchnia żelbetonowa nadbudowy płyty mostu i koryta stalowe dla toków szynowych

Koryta stalowe po oczyszczeniu z resztek betonu, naniesionego podczas wylewania
Szyny typu tramwajowego dostarczone na plac budowy do ułożenia w korytach płyty mostu

Szlifowanie powierzchni płyty żelbetonowej

Szyny ułożone wzdłuż koryt stalowych - przygotowanie do zabudowy

Pracownik pokrywa stopki i szyjki szyn materiałem gruntującym (primer)

Szyny zespawane termitowo - po rozbiciu formy spawalniczej (1) i po wyszlifowaniu spawu (2)
Więcej informacji o spawaniu termitowym szyn - tutaj oraz w dalszej części niniejszego opisu.
Kolejnym etapem jest montaż betonowych bloczków komorowych w komorach szynowych. Bloczki przyklejane są do szyjek szyn z wykorzystaniem kleju epoksydowego i stanowią wypełnienie przestrzeni komór szynowych w celu zmniejszenia ilości masy zalewowej wykorzystywanej do ciągłego mocowania szyn.

Betonowe bloczki komorowe dostarczone na plac budowy (1, 2) i montaż w tokach szynowych (3)

Szyny ułożone nad korytami szynowymi i wklejone bloczki komorowe
Następnie szyny umieszcza się w korytach, opierając stopki na podkładkach dystansowych, zapewniających utrzymanie odległości pomiędzy stopkami, a płaszczyzną dna komory, tak by ta przestrzeń mogła być wypełniona elastyczną masą zalewową stanowiącą docelowo ciągłe, elastyczne podparcie szyn.
Po ułożeniu w korytach, toki szynowe stabilizuje się drewnianymi klinami. Po takim przygotowaniu można przystąpić do zalewania koryt poliuretanową elastyczną masą zalewową.

Układanie toków szynowych w korytach
Toki szynowe pierwszego toru w korytach

Toki szynowe utrzymane we właściwej pozycji w korytach za pośrednictwem drewnianych klinów
Kolejnym etapem jest zalanie wolnej przestrzeni koryt poliuretanową, dwuskładnikową masą zalewową, która po zastygnięciu zapewni ciągłe, elastyczne podparcie i mocowanie toków szynowych.

Pojemniki z elastyczną, dwuskładnikową poliuretanową masą zalewową do zamocowania szyn w korytach, w systemie ciągłego elastycznego podparcia 
Zalewanie koryt masą zalewową

Toki szynowe po zalaniu ich masą zalewową (masa zalewowa wskazana strzałkami, A - przestrzeń pod stopką szyny wypełniana masą)
Kliknij tutaj i zobacz szczegółowe widoki wypełnienia masą zalewową na przykładzie innej inwestycji.

Pokrywanie płyty mostu papą izolacyjną

Wylewanie pierwszej warstwy bitumicznej w przestrzenie międzytokowe

Wylewanie nawierzchni bitumicznej na obszarze jezdni

Wylewanie warstwy ścieralnej jezdni i obszaru nawierzchni torowej
Widok zabudowy toków szynowych w przekroju
Poniższe fotografie przedstawiają montaż zbrojenia i profili łączeń dylatacyjnych płyty mostu.
Po wykończeniu tej strefy, zostaną na niej zamontowane przyrządy wyrównawcze dla kompensacji ruchów toków szynowych pomiędzy nawierzchnią płyty mostu, a nawierzchnią obszaru przyczółków. Kliknij tutaj i zobacz opis torowych przyrządów wyrównawczych.

Montaż zbrojenia i profili łączeń dylatacyjnych płyty mostu
Gotowa dylatcyja mostu i przyrząd wyrównawczy toku szynowego

Zbrojenia po stronie przyczółków dla podbudowy nawierzchni torowej strefy przyrządów wyrównawczych

Podbudowy betonowe nawierzchni torowej strefy przyrządów wyrównawczych ze wskazaną instalacją odwodnieniową toków szynowych (1 i 2) oraz rury spustowe odwodnienia w przyrządzie wyrównawczym (3) 
Podbudowa betonowa strefy przyrządów wyrównawczych i dalsza część nawierzchni - tu z zastosowaniem płyt monolitycznych
Kliknij tutaj i zobacz opis budowy nawierzchni torowej w technologii prefabrykowanych płyt monolitycznych.

Przyrządy wyrównawcze i odcinki szyn łączących przygotowane do zabudowy

Pozostawione puste fragmenty koryt na końcach płyty pomostu w celu docelowego połączenia z szynami łączącymi przyrządów wyrównawczych
W kolejnym etapie przyrządy wyrównawcze spawa się z szynami łączącymi. Następnie szyny osadza się w końcowych strefach koryt płyty mostu i spawa z już zabudowanymi tam tokami szynowymi oraz mocuje z użyciem elastycznej masy zalewowej (jak opisałem wcześniej). Podstawy przyrządów wyrównawczych mocowane są do wcześniej przygotowanych, opisanych powyżej, podbudów betonowych. Z przeciwnej strony szyny łączeniowe łączy się z dalszym odcinkiem nawierzchni torowej.

Spawanie termitowe szyn - przygotowana i uszczelniona forma (1), spawanie (2), rozbijanie formy (3), obcinanie nadlewu spawu (4)
Więcej informacji o spawaniu termitowym szyn - tutaj.

Przyrządy wyrównawcze zespawane z szynami łączącymi przed ich umieszczeniem w korytach i zespawaniu z tokami szynowymi już zabudowanymi w nawierzchni płyty pomostu

Opuszczanie toków szynowych z przyrządami wyrównawczymi do poziomu koryt
Przyrządy wyrównawcze w docelowym położeniu

Zamocowane przyrządy wyrównawcze i szyny łączące przez połączenia śrubowo-sprężyste i elastyczną masę zalewową oraz przygotowane szalunki do zalania tej strefy betonem

Strefa przyrządów wyrównawczych w zabudowie betonowej (1), po wylaniu warstwy bitumicznej (2) i warstwy ścieralnej jezdni (3)
Kolejne etapy to czyszczenie rowków szyn, szlifowanie główek szyn, wykończenie nawierzchni drogowej i pozostałe prace wykończeniowe.


Gotowa nawierzchnia